Kategorie
Informacje Mamy prawo wiedzieć

Okresowa ocena nauczycieli akademickich była niezgodna z prawem

25 marca 2024 r. do “Inicjatywy Pracowniczej” dotarło pismo skierowane przez ministra MNiSW do rektora Piotra Borka. Czytamy w nim m.in.

Jako niezgodne z art. 128 ust. 3 zdanie 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.), dalej ustawa: PSWN, o treści: „Kryteria przedstawia się nauczycielowi akademickiemu przed rozpoczęciem okresu podlegającego ocenie”, należy ocenić zarządzenie rektora ustalające wsteczną moc nowych kryteriów oceny.

Dalej minister stwierdza, że w tej sytuacji “nauczyciel zwolniony z pracy na podstawie art. 123 ust. 1 lub ust. 2 ustawy PSWN może przed sądem podnosić argument  o bezprawności dokonanej oceny”. Dodajmy, że ocenie sądu podlega również procedura oceny okresowej, tak więc pracownik, który uzyskał ocenę negatywną, również może powołać się na bezprawność dokonania oceny.

“Inicjatywa Pracownicza” wielokrotnie sygnalizowała ten problem Rektorowi (a także Radzie Uczelni), nie mając wątpliwości, że dokonując oceny za okres sprzed zarządzenia z 14 marca 2023 r. przy zastosowaniu nowych zasad, pracodawca łamie przepisy Ustawy. Na naszej stronie ukazało się na ten temat kilka wpisów (16 marca 2023, 23 kwietnia 2023, 29 maja 2023, 11 października 2023; w treści wpisów znajdą Państwo również linki do pism kierowanych przez nas do Rektora Borka.) Ciekawi nas, jakie konsekwencje czekają teraz uczelnianą panią prawnik, której z całą pewnością przekazywane były nasze wątpliwości prawne i która mimo to nie uświadomiła Rektorowi powagi błędów prawnych zawartych w jego zarządzeniu. Bo chyba nie ulega wątpliwości, że za nieprofesjonalne doradztwo prowadzące do istotnych, negatywnych skutków materialno-prawnych i wizerunkowych, powinna ona — obok Rektora — ponieść konsekwencje.

Niestety, jak usłyszeliśmy podczas “debaty kandydatów na rektora”, a także wielokrotnie w trakcie zeznań świadków przed sądem pracy oraz sądem karnym, Piotr Borek od początku uważał naszą organizację związkową za anarchistyczną i celowo ignorował zgłaszane przez nas nieprawidłowości — nawet wówczas, kiedy taka postawa z jego strony uderzała w interes Uczelni i samego Rektora. Nie tak wygląda racjonalne zarządzanie uczelnią, stawiające na pierwszym miejscu interes uczelni i jej pracowników.

Dla porządku: “Inicjatywa Pracownicza” jest legalnie działającym w Polsce związkiem zawodowym, a Rektor jest prawnie zobowiązany traktować wszystkie związki równo, współpracować z nimi na tych samych zasadach i przekazywać im wszelkie informacje niezbędne do działalności związkowej. Rektor nie ma natomiast prawa wybierać sobie związków, które mu się podobają, jednocześnie dyskryminując i ignorując te, których nie lubi.

Rektor Borek wielokrotnie groził nam konsekwencjami za nazywanie jego działań bezprawnymi. Teraz możemy stwierdzić to jasno i bez niedomówień: REKTOR UKEN PIOTR BOREK ZŁAMAŁ USTAWĘ ORAZ PRAWA PRACOWNICZE (zwłaszcza prawo do rzetelnej i sprawiedliwej oceny pracowniczej). Dodajmy, że Rektor łamał przepisy również w opinii Państwowej Inspekcji Pracy, a w sądzie pracy zapadają już wyroki pierwszej i drugiej instancji w sprawie bezprawnego zwalniania pracowników. Takich spraw jest kilkadziesiąt.

Jako “Inicjatywa Pracownicza” głęboko ubolewamy, że nieprzemyślane działania Rektora doprowadziły do kolejnych szkód dla Uczelni i jej pracowników. Ubolewamy również, że nie poparły nas inne związki zawodowe działające w UKEN. Warto przy okazji przypomnieć, że Rektor nawet nie krył się z faktem, że jednym z celów przeprowadzonej pół roku temu oceny okresowej było “ukaranie” niepokornych pracowników, w tym zwłaszcza ujawnionych członków naszego związku. Czy teraz usłyszymy od Rektora “Przepraszam, mieli Państwo rację, zarządzenie nie powinno było wejść w życie, a ocena okresowa na nowych zasadach nie powinna była mieć miejsca”?

Choć wielokrotnie byliśmy publicznie oskarżani o totalną negację, niniejsza sprawa dobitnie pokazuje, że w naszych działaniach kierujemy się zawsze interesem Uczelni i jej pracowników. A jeśli tak często krytykujemy poczynania władz, to tylko dlatego, że dostrzegamy tak wiele poważnych nieprawidłowości.

Wracając do kwestii ocen okresowych: minister Wieczorek zobowiązał Rektora do przyjęcia określonych, skonsultowanych ze związkami zawodowymi, rozwiązań przejściowych do 31 marca br. oraz stwierdził, że “dokonywanie ocen okresowych na podstawie Zarządzenia Nr R.Z.0211.22.2023 może być rozpatrywane pod kątem uporczywego naruszania obowiązujących przepisów prawa.”

Co ciekawe, 21 grudnia Rektor Borek zaprosił przedstawicieli “Inicjatywy Pracowniczej” na spotkanie w sprawie ocen okresowych. W trakcie spotkania przyznał, że żałuje przeprowadzenia ocen w październiku i listopadzie 2023 r. i zapowiedział prace nad nowymi zasadami oceny okresowej. (W nagrodę mial zarządzić, że osoby objęte oceną będą podlegać kolejnej ocenie dopiero za 4 lata.) Skądinąd wiadomo nam, że w ostatnich dniach faktycznie nastąpiło spotkanie zespołu opracowującego — zdaje się, że dość intensywnie — nowy system oceny pracowników. Niestety do udziału w zespole nie zostali zaproszeni przedstawiciele związków zawodowych.

Mamy nieprzeparte wrażenie, że spotkanie Rektora z “Inicjatywą Pracowniczą” 21 grudnia ubiegłego roku zostało zorganizowane pod nieformalnym naciskiem ówczesnego ministra Czarnka. Domniemujemy, że już wtedy Rektor powziął wiedzę, że ministerialni prawnicy stwierdzili złamanie przezeń zapisów Ustawy. W styczniu miało zresztą nastąpić kolejne spotkanie Rektora z IP, ale drugiego zaproszenia nigdy nie otrzymaliśmy (prawdopodobnie dlatego, że IP zapowiedziała podjęcie tematu bezpodstawnych premii dla Jana Władysława Fróga).

W naszej ocenie człowiek, który — pomimo gruntownie uzasadnionych ostrzeżeń wynikających z dbałości o losy Uczelni — łamie prawo i działa na szkodę Uczelni, nie zasługuje na to, aby pełnić funkcję rektora UKEN.

Zasługujemy na coś lepszego!

 

Kategorie
Mamy prawo wiedzieć Oficjalne opinie i pisma

Komunikat dotyczący sytuacji wyborczej w UKEN

Szanowni Państwo,

Wczoraj, tj. 11 marca 2024 r., powzięliśmy informację (której źródłem był Przewodniczący Uczelnianej Komisji Wyborczej) o przyjęciu przez Radę Uczelni UKEN dwóch uchwał: jednej o wskazaniu Piotra Borka na kandydata na rektora i drugiej o niewskazaniu Piotra Trojańskiego. Druga uchwała została podjęta wynikiem 3 za i 3 przeciw, co budzi wątpliwości z uwagi na to, że wszystkie uchwały powinny być podejmowane większością głosów. Informacja ta, która dość szybko obiegła pracowników Uczelni, wywołała ogromne oburzenie, o czym świadczą bardzo liczne wiadomości, które docierały różnymi kanałami do członków Prezydium KM OZZ Inicjatywa Pracownicza przy UKEN i NE.

Wieczorem pojawiły się jednak poważne wątpliwości natury prawnej, czy uchwała o niewskazaniu Piotra Trojańskiego na kandydata na rektora została skutecznie podjęta. Przewodniczący Rady Uczelni, prof. Dariusz Rott podjął działania w celu wyjaśnienia tych wątpliwości i rozważenia możliwości reasumpcji głosowania. W związku z tym domagamy się od Przewodniczącego Uczelnianej Komisji Wyborczej, prof. Wojciecha Bąka wstrzymania procesu wyborczego do wyjaśnienia tej kwestii.

Nasze zastrzeżenia budzą następujące kwestie:

Po pierwsze, z informacji przekazanej przez Przewodniczącego RU wynika, że jeden z kandydatów uzyskał wskazanie większością głosów 4:2, w przypadku drugiego kandydata nie dokonano rozstrzygnięcia (stosunek głosów 3:3). Jeśli uchwała jest ważna w momencie, gdy została podjęta bezwzględną większością głosów, to w jaki sposób podjęto uchwałę o niewskazywaniu prof. Piotra Trojańskiego na kandydata na rektora?

Po drugie, oczekujemy wyjaśnienia od Przewodniczącego RU prof. Dariusza Rotta, dlaczego dopuścił do obradowania Rady Uczelni w tym najważniejszym dla dalszych losów Uniwersytetu w „nie-ustawowym” składzie. Przypominamy, że Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym (art. 19) przewiduje skład rady uczelni albo 7-osobowy, albo 9-osobowy. Intencją ustawodawcy było uniknięcie takich patowych sytuacji, do których dopuszczono w dniu 11 marca 2024 r. w UKEN. Czy w takim przypadku nie należało zastosować mechanizmu istniejącego w innych uczelniach (np. UJ), że “w przypadku równości głosów, decyduje głos Przewodniczącego Rady”?

Po trzecie, dlaczego – mimo obowiązującego w Uczelni systemu zdalnego głosowania – nie zdecydowano się na jego wykorzystanie, aby umożliwić nieobecnemu członkowi Rady udział w glosowaniu?

Po czwarte, dlaczego Przewodniczący RU nie przedstawił żadnego uzasadnienia decyzji Rady, wcześniej godząc się na utajnienie obrad Rady oraz wypraszając reprezentantów związków zawodowych z części, w której dyskutowano nad kandydaturami? Zgodnie z pkt 3. art. 19 Ustawy „w posiedzeniach rady uczelni uczestniczy z głosem doradczym przedstawiciel każdej działającej w uczelni zakładowej organizacji związkowej”. Jaki cel miało utajnienie obrad oraz wykluczenie z części posiedzenia reprezentantów związków zawodowych i na jakiej podstawie prawnej została podjęta taka decyzja?

Po piąte, czy nieskutecznie podjęta uchwała RU o negatywnym zaopiniowaniu kandydatury Piotra Trojańskiego, z czym w tym przypadku mamy prawdopodobnie do czynienia, może pozbawić go prawa do startowania w wyborach?  Przypominamy, że w Uniwersytecie Warszawskim, drugi kandydat, który nie został wskazany przez Radę Uczelni, nie utracił takiego prawa.

Wszystkie wyżej wymienione wątpliwości traktujemy bardzo poważnie. Zostały one poparte opiniami prawnymi i staną się elementem protestów wyborczych, które niezwłocznie zostaną złożone na ręce Przewodniczącego Uczelnianej Komisji Wyborczej.

Nie zmienia to faktu, że całokształt toczącego się procesu wyborczego oceniamy negatywnie. Najpierw zostały zmienione proporcje głosów wśród elektorów, w wyniku czego adiunkci i asystenci mają mniej przedstawicieli wśród elektorów niż pracownicy administracji. Przed i bezpośrednio po wyborach elektorów panował chaos informacyjny: niektórzy przewodniczący wydziałowych komisji wyborczych nie odpowiadali na pytania lub podawali błędne informacje. Wyniki wyborów na elektorów były w niektórych przypadkach ogłoszone z opóźnieniem. Na spotkaniu elektorów przewodniczący UKW nie potrafił udzielić odpowiedzi na niektóre pytania, a część kart wyborczych nie posiadała pieczątek. Wreszcie, Rektor publicznie narzekał na fakt, że umowny “sztab wyborczy” Piotra Trojańskiego wysłuchiwał postulatów różnych grup pracowników oraz studentów. Jednocześnie osoby z grona Rektora Borka zaczęły szkalować kontrkandydata, rozpowszechniając wśród pracowników fałszywe informacje i pomówienia oparte na anonimowych donosach. Nie bez znaczenia była również manipulacja związana z ogłoszeniem porozumienia władz ze związkami zawodowymi w sprawie podwyżek dla pracowników UKEN, choć do tego typu chwytów zdążyliśmy się już przyzwyczaić.

11 marca 2024 r. rano z zadowoleniem przyjęliśmy informację o pozytywnym zaopiniowaniu kandydatury Piotra Trojańskiego przez Senat UKEN. Nie było jakichkolwiek przesłanek, żeby Rada Uczelni nie wskazała Piotra Trojańskiego na kandydata na rektora. A jednak. Siedmioosobowa Rada, przy sześcioosobowej frekwencji, zablokowała demokratyczny proces wyborczy. Za pośrednictwem naszego przedstawiciela w Radzie Uczelni zapewniamy, że podczas rozmowy z kandydatami Piotr Trojański wypadł doskonale, udzielając kompetentnych, merytorycznych odpowiedzi na wszystkie zadane pytania. Powstrzymamy się od oceny wypowiedzi Piotra Borka na tym samym forum. Być może nagranie z posiedzenia Rady zostanie kiedyś odtajnione i wówczas sami będą mieli Państwo okazję to ocenić. Na pewno wystąpimy z takim wnioskiem.

Warto również przypomnieć, że zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce “wykonując czynności związane z zadaniami, o których mowa w ust. 1 i 2 [chodzi m.in. o wskazywanie kandydatów na rektora] członkowie rady uczelni kierują się dobrem uczelni i działają na jej rzecz” (art. 18, ust. 4).

Piotr Trojański był przygotowany do merytorycznej, rzeczowej walki o głosy elektorów. Wiemy, że część elektorów uzależniała swój głos w wyborach od debaty wyborczej, jednak wszystko wskazuje na to, że Piotrowi Trojańskiemu odebrano szansę na prezentację swojego programu, przygotowywanego żmudnie przez wiele tygodni na podstawie postulatów społeczności UKEN.

Niezależnie od wyniku rozstrzygnięcia wątpliwości prawnych co do uchwały Rady Uczelni, o czym była mowa powyżej, uważamy, że zaistniała sytuacja nie może mieć miejsca w państwie opartym na zasadach prawa i demokracji. Nie może być tak, że pewien korupcyjny układ (bo trudno nam to nazwać inaczej) przeciwstawia się woli znacznej części wspólnoty UKEN. Jak widać, układ ten nie cofnie się przed niczym, nawet przed posunięciami, które po raz kolejny godzą w dobre imię naszego Uniwersytetu. Chcemy jednak wszystkich Państwa zapewnić, że walka o równe reguły gry jeszcze się nie skończyła. Planujemy szereg działań, z których pierwsze w kolejności będą oficjalne skargi wyborcze, między innymi w sprawie samego przebiegu posiedzenia Rady Uczelni.

Wiemy, że nastroje wśród osób liczących na zmianę obecnych władz Uczelni są nie najlepsze. Ale nie traćmy nadziei. Możliwości jest wiele, w tym reasumpcja głosowania w Radzie Uczelni (w pełnym składzie) czy też unieważnienie wyborów ze względu na rażące naruszenia przepisów i zasad. Możemy też zdradzić, że zainteresowanie mediów obecną sytuacją jest ogromne. Jednocześnie, znając tendencję mediów do pewnych uproszczeń i przeinaczeń, prosimy o zasięganie informacji bezpośrednio z naszych źródeł.

Apelujemy do Państwa o odważne wsparcie naszych działań. W zaistniałej sytuacji w środę (13 marca) o godzinie 9:00, czyli równolegle do “debaty wyborczej” Piotra Borka z Piotrem Borkiem, planujemy protest przed wejściem na teren Uczelni, na którym nasz kandydat Piotr Trojański zaprezentuje swój program wyborczy. Serdecznie zapraszamy wszystkich do udziału w tym spotkaniu!

Nie ma i nigdy nie będzie naszej zgody na niszczenie Uczelni. Nie ma i nigdy nie będzie naszej zgody na tak bezwstydne łamanie wszelkich zasad demokracji, etyki i fair play. Nie możemy Państwu podać konkretnej daty, ale zapewniamy: ZMIANA NADEJDZIE!

Prezydium KM OZZ “Inicjatywa Pracownicza” przy UKEN i NE

Kategorie
Mamy prawo wiedzieć Musieli odejść

Oni musieli odejść, cz. 2

Prezentujemy Państwu kolejne sylwetki osób, które odeszły z naszej Uczelni (cz. 1 tutaj).

Zdajemy sobie sprawę, że dla wielu czytających nie jest to lektura lekka i przyjemna, chcemy jednak zachować pamięć o naszych Koleżankach i Kolegach, którzy nie tak dawno razem z nami budowali Uczelnię. Jednocześnie apelujemy do wszystkich, którzy nadal są pracowni(cz)kami Uczelni i którzy identyfikują się z wartościami wyrażonymi w naszej Deklaracji ideowej, aby nie ustawali Państwo w pracy nad budowaniem nowoczesnej, uczciwej, rozwijającej się naukowo i dydaktycznie Uczelni.

Wszystkie biogramy powstały za zgodą tych, którzy zechcieli podzielić się z nami swoją historią.


Barbara Stachowicz

Z Uniwersytetem Pedagogicznym była związana od czterdziestu lat. Pracę w ówczesnej  Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie rozpoczęła w 1982 roku. Zatrudniona w Dziekanacie Wydziału Humanistycznego na stanowisku referenta, w latach późniejszych starszego referenta, samodzielnego referenta i specjalisty, zajmowała się sprawami studenckimi oraz wszelkimi procedurami związanymi ze studiami podyplomowymi, działalnością statutową, przewodami doktorskimi i habilitacyjnymi, a także postępowaniami o uzyskanie tytułu profesora. Kiedy w 2010 roku decyzją Senatu Uniwersytetu Pedagogicznego z Wydziału Humanistycznego został wyodrębniony Wydział Filologiczny Barbara Stachowicz została powołana na stanowisko p.o. kierownika dziekanatu nowego wydziału. Sprawowała tę funkcję do 2019 roku, bardzo sprawnie organizując pracę administracyjną jednostki. Współpracowała z kolejnymi rektorami i dziekanami wydziału, dzieląc się jednocześnie swoimi kompetencjami, wieloletnim doświadczeniem i wiedzą. Życzliwością i bezinteresowną pomocą zjednywała sobie podwładnych oraz pracowników uczelni, często korzystających z Jej rad.

W 2019 roku, w wyniku zmian administracyjnych w UP wszystkie wydziały zostały postawione w stan likwidacji. Od października 2019 r. sprawy studenckie zostały przekazane nowej jednostce administracyjnej – Centrum Obsługi Studenta, natomiast sprawy awansowe pracowników naukowych przejęło Biuro Dziekanów, w którym Barbara Stachowicz została zastępcą kierownika. W związku z restrukturyzacją uczelni, w 2021 roku została odwołana z tego stanowiska. W październiku 2021 r. Barbara Stachowicz podpisała się pod petycją studentów Uniwersytetu Pedagogicznego, skierowaną do władz uczelni, dotyczącą zamiaru zwolnienia z pracy dr Małgorzaty Trojańskiej, Pełnomocniczki Rektora ds. Osób Niepełnosprawnych. Po tym wpisie: „Podpisuję, gdyż zarzuty wobec Pani Małgorzaty są kłamstwem”, Barbara Stachowicz została ukarana przez ówczesnego kanclerza UP, Krzysztofa Wąsowicza naganą, karą finansową oraz przesunięciem na inne miejsce pracy i to na trzy miesiące przed planowaną emeryturą. Karę nałożoną na Barbarę Stachowicz kanclerz motywował „nadużyciem uprawnień” oraz „naruszeniem dobrego imienia uczelni”. Pismo informujące o karze kończyło się stwierdzeniem, iż „powyższe może świadczyć również o poważnych zaburzeniach emocjonalnych uniemożliwiających prawidłowe wykonywanie obowiązków na zajmowanym stanowisku”.

Choć ostatecznie kara została z mocy prawa uchylona z uwagi na nieodrzucenie w terminie 14 dni złożonego przez Barbarę Stachowicz sprzeciwu, pisma w tej sprawie skierowane do rektora prof. Piotra Borka pozostały bez odpowiedzi.

W styczniu 2022 roku Barbara Stachowicz przeszła na emeryturę.


Prof. zw. Grzegorz Przebinda, jeden z najwybitniejszych polskich filologów, rusycysta, historyk idei, tłumacz, m.in. Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa, z zamiłowania maratończyk. Pokonał jak dotąd 20 maratonów w 16 krajach na 3 kontynentach. Od kilkudziesięciu lat związany z Uniwersytetem Jagiellońskim. Był wieloletnim dyrektorem Instytutu Filologii Wschodniosłowiańskiej UJ, obecnie jest kierownikiem Katedry Kultury Słowian Wschodnich. W latach 2012 – 2020 sprawował funkcję rektora Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie (obecnie Państwowa Akademia Nauk Stosowanych). Członek Komisji Wschodnioeuropejskiej PAU i Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II KUL. Redaktor naczelny Wydawnictwa Naukowego Pigonianum i rocznika „Studia Pigoniana”, członek Komitetu Redakcyjnego kwartalnika „Przegląd Rusycystyczny”. Autor projektów badawczych, organizator i uczestnik wielu krajowych i międzynarodowych konferencji, sympozjów, seminariów i spotkań. Profesor Grzegorz Przebinda jest autorem ponad 400 publikacji naukowych i popularnonaukowych w języku polskim, rosyjskim, ukraińskim, białoruskim, francuskim, angielskim, czeskim, w tym książek na temat kultury i historii Rosji, Ukrainy i Białorusi, takich m.in. jak Od Czaadajewa do Bierdiajewa. Spór o Boga i człowieka w rosyjskiej myśli filozoficznej 1832–1922, Większa Europa. Papież wobec Rosji i Ukrainy,  Między Moskwą a Rzymem. Myśl religijna w Rosji XIX i XX wieku, Piekło z widokiem na niebo. Spotkania z Rosją 1999–2004, From Chaadayev to Solovyov. Russian Modern Thinkers between East and West, Ostatnia wojna Putina. Rozprawa filologa z Rosją.

W latach 80. XX wieku związany z opozycją solidarnościową, publikował w wydawnictwach podziemnych teksty i wywiady dotyczące między innymi rosyjskiego ruchu dysydenckiego.

W uznaniu wielu zasług w zakresie pracy naukowo-badawczej, tłumaczeniowej i organizacyjnej prof. Grzegorz Przebinda został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015) i Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018). Otrzymał również Nagrodę Polcul za „współpracę polsko-rosyjską w walce o demokrację” (1991), a także Nagrodę Prezydenta Miasta Krosna „Za zasługi dla Krosna” (2018).

Prof. Grzegorz Przebinda był też związany z Uniwersytetem Pedagogicznym. W 2020 r. został wybrany do Rady Uczelni UP na czteroletnią kadencję. Wiosną 2021 r. podpisał się pod petycją skierowaną do rektora Piotra Borka o cofnięcie szkodliwych decyzji kadrowych i rozpoczęcie dialogu ze społecznością akademicką. Wkrótce po tym zainicjował rozmowy o odwołanie rektora. Bezpośrednim powodem były kolejne zwolnienia pracowników w ramach „restrukturyzacji”, odbywające się z naruszeniem prawa pracy i niekonsultowane z przewodniczącymi rad dyscyplin i dyrektorami instytutów. Po tym, jak wniosek nie uzyskał minimalnej akceptacji większości członków Rady Uczelni, rektor Borek odwołał prof. Przebindę, stwierdzając „wygaśnięcie jego członkostwa” w Radzie Uczelni.

Sprawa znajduje się obecnie z powództwa odwołanego prof. Grzegorza Przebindy w sądzie cywilnym w Krakowie.


Dr MICHAŁ APOLLO, związany z uczelnią od roku 2001. Był studentem, doktorantem, a w 2015 roku został zatrudniony w Instytucie Geografii. Zawsze aktywnie działał w wielu strukturach Uniwersytetu Pedagogicznego, był m.in. członkiem Zarządu Samorządu Doktorantów, a także senatorem z głosem stanowiącym. Zaangażował się też w działalność obrony praw pracowniczych i został jednym z wiceprzewodniczących Związku „Inicjatywa Pracownicza”, co w konsekwencji zmusiło go do odejścia z pracy.

Michał jest entuzjastą nauki (obszar badań: system człowiek – środowisko wysokogórskie), podróżnikiem (odwiedził ponad 50 krajów na 6 kontynentach), alpinistą (kilka nowych dróg wspinaczkowych, w tym pierwsze wejście na dwa niezdobyte szczyty w Himalajach: w 2006 r. Masala Peak, a w 2012 r. Forgotten Peak – na obu wywiesił dumnie flagę Uniwersytetu Pedagogicznego), ultramaratończykiem (m.in. ukończony bieg 100-milowy, wbiegł na najwyższy szczyt Ameryki Południowej, Aconcaguę w 7h, najwyższy szczyt Dominikany, Pico Duarte w 10h oraz najwyższy szczyt Borneo, Mount Kinabalu w 5h), nurkiem (AOWD), fotografem (kilka wystaw fotograficznych), popularyzatorem nauki (kilkaset wykładów popularnonaukowych) i działaczem organizacji pozarządowych.

Dr Michał Apollo jest członkiem zwyczajnym Global Justice Program na Uniwersytecie Yale (New Haven, USA), naukowcem wizytującym na Uniwersytecie Hainan – Arizona State University Joint International Tourism College (Haikou, Chiny), Center for Tourism Research na Uniwersytecie Wakayama (Japonia). Ukończył też studia podyplomowe Global Development w Instytucie Studiów Regionalnych i Globalnych na Uniwersytecie Warszawskim.

Dr Michał Apollo jest autorem i współautorem kilkudziesięciu artykułów w renomowanych czasopismach (głównie Q1 i Q2) oraz sześciu książek (m.in. Routledge, Edwin Edgar, Channel View, Springer). Wskaźniki metryczne: IH 17; Cytowania: 825; Suma IF: 90;  suma punktów MNiSW: 3628. Jest także członkiem zarządu międzynarodowej organizacji Academics Stand Against Poverty (ASAP) zarejestrowanej w New Haven (USA), która ostatnio zaangażowała się w zakończoną sukcesem akcję dołączenia Unii Afrykańskiej do państw G20. Jest również edytorem dwóch czasopism międzynarodowych Frontiers in Sustainable Tourism (Social Impact of Tourism) oraz Journal of ASAP, a także edytorem serwisu YouTube Yale Global Justice Program, dla którego tworzy filmy z udziałem najlepszych naukowców świata (wśród nich są m.in. Noam Chomsky, Jeffry Sachs, Thomas Pogge).

Wieczorem, 18 stycznia 2022 roku Michał Apollo otrzymał telefon od pracownika administracyjnego UP Kraków, który został poproszony przez władze Uniwersytetu o przekazanie mu następującej wiadomości: Michał, zostałem poproszony o przekazanie Ci, że zostaniesz zwolniony dyscyplinarnie, ale jeśli napiszesz pismo do Rektora o zwolnienie się, to rozwiązanie umowy nastąpi za porozumieniem stron. Pomimo ochrony związkowej (wiceprzewodniczący związku), widząc jej pozorność i mając świadomość trudności w znalezieniu pracy w przypadku zwolnienia dyscyplinarnego, 31 lutego 2022 r. dr Michał Apollo zwolnił się sam za porozumieniem stron, rezygnując jednocześnie z przysługującej mu odprawy. Sprawa została zgłoszona na policję z prośbą o dołączenie do akt postępowania prokuratorskiego; obie instytucje nie podjęły żadnych działań. 1 marca 2022 roku dr Michał Apollo został zatrudniony w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie już w pierwszym roku pracy otrzymał stypendium. Spędził ponad 2 miesiące na Uniwersytecie Yale (pierwsza 10 Listy Szanghajskiej), był też na stażach i prowadził badania w Nepalu oraz malezyjskim Borneo. Otrzymał również grant NCN.


Mgr Monika Topolnicka-Stolzman, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie rozpoczęła tuż po studiach w 1997 roku. Początkowo została zatrudniona w Dziale Służb Pracowniczych, a od 1999 roku objęła samodzielne stanowisko ds. organizacji i zarządzania, zajmując się sprawami organizacyjno-prawnymi w Biurze Rektora. Brała aktywny udział w administracyjnej obsłudze przekształceń uczelni, w tym także kolejnych zmian jej nazw. W 2002 roku współtworzyła pierwszy plan rozwoju uniwersytetu. Była współinicjatorką i organizatorką uruchomienia Kancelarii Uczelni. W 2005 roku weszła w skład zarządu powstałego w uczelni nowego Związku Zawodowego Pracowników UP. 1 stycznia 2009 roku została powołana na stanowisko Kierownika Działu Nauczania i Współpracy z Oświatą.

Jej wysokie kompetencje zawodowe sprawiły, że stała się osobą niezastąpioną na tym stanowisku, a pomoc, okazywana wielu dyrektorom instytutów i kierownikom katedr, obejmująca między innymi dzielenie się nowatorskimi pomysłami w zakresie tworzenia nowych kierunków studiów, jest nie do przecenienia. W 2016 roku Monika Topolnicka-Stolzman została Kanclerzem Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Była pierwszą kobietą na tym stanowisku. W uczelni pracowała 24 lata. Została zwolniona z pracy 31 stycznia 2022 roku w związku z tzw. „restrukturyzacją”. Jak zeznał na jednej z rozpraw sądowych były kanclerz UP Krzysztof Wąsowicz, Monika Topolnicka-Stolzman została zwolniona jako jedna z osób z tzw. „listy Fróga”. To właśnie Jan Władysław Fróg, przewodniczący uczelnianego Związku Zawodowego „Solidarność” miał dostarczyć rektorowi Piotrowi Borkowi wykaz pracowników do zwolnienia, sam kanclerz musiał tylko znaleźć powód zwolnienia.

Obecnie mgr Monika Topolnicka-Stolzman pracuje w krakowskiej Fundacji Synergia plus, świadczącej pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla dzieci i dorosłych.

Jej sprawa przeciwko uczelni o zmianę powodu zwolnienia i odszkodowanie toczy się w Sądzie Pracy.

Kategorie
Mamy prawo wiedzieć Musieli odejść

Oni musieli odejść z naszego Uniwersytetu

Związek Zawodowy „Inicjatywa Pracownicza” przy ówczesnym Uniwersytecie Pedagogicznym powstał w maju 2021 r. w reakcji na zwolnienia z Uczelni naszych koleżanek i kolegów, wyróżniających się naukowców, dydaktyków, a także pracowników administracji.

Zwolnienia te, oficjalnie przeprowadzane w ramach ogłoszonej przez władze rektorskie restrukturyzacji, odbywały się często z naruszeniem elementarnych praw pracowniczych, co potwierdziły kolejne kontrole Państwowej Inspekcji Pracy. Przeprowadzano je wbrew kulturze i obyczajom akademickim bez zasięgania opinii stosownych rad dyscyplin. Niejasne były także kryteria, według których typowano poszczególne osoby do zwolnienia, wypowiedzenia z pracy wysyłano często pocztą bez uprzedzenia pracownika o zamiarze zwolnienia.

Kilkudziesięciu ze zwolnionych pracowników odwołało się do sądu pracy, część z nich sprawę już wygrała. Inni cierpliwie czekają na zakończenie procesów, które z uwagi na opieszałość systemu sądownictwa niestety mogą ciągnąć się latami. Świadomość długiego oczekiwania na rozstrzygnięcia sądowe wymusiła na wielu konieczność szukania nowej pracy, która w większości przypadków nie stanowiła problemu, ponieważ inne uczelnie i instytucje bardzo chętnie przyjmowały cenionych w środowisku pracowników nauki i administracji.

Uznaliśmy, że naszą powinnością jest przypomnienie sylwetek osób niesprawiedliwie zwolnionych lub zmuszonych do odejścia i przez to pokazanie straty, jaką z tego powodu poniosła Uczelnia. Ich krzywdy moralnej i materialnej nie można przemilczeć!

Cykl poświęcony pracownikom Uniwersytetu Pedagogicznego, którzy zostali zwolnieni z pracy lub zmuszeni do odejścia rozpoczynamy od kilku wybranych biogramów. Mając jednak na uwadze wyjątkowo dużą skalę tych zwolnień liczymy na Państwa pomoc w tworzeniu tego cyklu. Wdzięczni będziemy za nadsyłanie propozycji kolejnych biogramów.


dr ANNA STOLIŃSKA

Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych polsko- i anglojęzycznych z dziedziny informatyki oraz narzędzi informatycznych wykorzystywanych w działalności dydaktycznej. W latach 2015-2021 była kierowniczką, autorką lub współautorką projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej: POWR.03.01.00-00-KN22/18 – budżet: 5 593 079,80 zł, POKL.04.01.02-00-008/10 – budżet: 5 901 750,00 zł, UDA-08.01.01-12-020/07 – budżet: 465 180,00 zł.

Od 2017 jest członkinią Zarządu Małopolskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Informatycznego, od 2023 pełni funkcję sekretarza Rady Naukowej PTI. Członkini Sektorowej Rady ds. Kompetencji – Informatyka (PARP), ekspertka Think Thank Lokalnych Ośrodków Wiedzy i Edukacji, redaktor (editor board) International Journal of Applied Technology & Leadership.

W Uniwersytecie Pedagogicznym dr Anna Stolińska pracowała w latach 2001 – 2022 r, pełniąc między innymi funkcję prodziekana Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Technicznego (2013-2015, 2016-2019), potem p.o. dziekana Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Technicznego (2015-2016 i 2019). Przez wiele lat dr Stolińska była sekretarzem komisji rekrutacyjnej oraz opiekunem poszczególnych roczników studentów. W latach 2016-2019 przewodniczyła Senackiej Komisji Dydaktycznej UP, a w okresie 2016-2018 – Wydziałowej Komisji ds. Jakości Kształcenia. Członkini Rady Programowej Uniwersytetu Trzeciego Wieku (2015-2019), a także kierowniczka Zakładu Badań Edukacyjnych i Nowych Mediów (2017-2018).

W 2020 r. dr Anna Stolińska została prorektorem ds. studenckich. Wiosną 2021 roku, na znak protestu przeciwko arbitralnym decyzjom rektora UP złożyła rezygnację z tej funkcji. Wtedy to została zwolniona z pracy za „utratę zaufania”. Jej sprawa przeciwko Uniwersytetowi Pedagogicznemu o nieprawne zwolnienie toczy się w krakowskim Sądzie Pracy.

Od 1 marca 2022 r. dr Anna Stolińska pracuje na stanowisku prof. uczelni w Wyższej Szkole Ekonomii i Informatyki w Krakowie, pełniąc jednocześnie funkcję prorektor ds. organizacji i rozwoju uczelni.


KRZYSZTOF BRYŁA, dr hab. inż. w dyscyplinie inżynieria materiałowa, pracował w Instytucie Nauk Technicznych (wcześniej Instytut Techniki) Uniwersytetu Pedagogicznego od 2004 roku, początkowo na etacie asystenta, później jako adiunkt. W latach 2013-2016 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu Techniki, następnie w latach 2016-2019 był Prodziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Technicznego. Promotor ponad 40 prac inżynierskich i magisterskich, recenzent prac dyplomowych.

W latach 2006-2017 prowadził Studenckie Koło Naukowe Inżynierii Materiałowej. Za wyróżniającą się pracę i zaangażowanie w działalność Koła otrzymał w 2010 roku Wyróżnienie Dziekana. W 2015 roku otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania.

Był członkiem Komitetu Organizacyjnego cyklicznej międzynarodowej konferencji International Conference on Engineering, Computer Science and Education, organizowanej
w latach 2014-2018 przez Komisję Metalurgiczno-Odlewniczą PAN w Krakowie oraz Instytut Techniki UP. Był także członkiem wielu komisji i zespołów, m.in. Uczelnianej Komisji Wyborczej (2008-2012), Senackiej Komisji ds. Regulaminu Studiów (2016-2020) oraz Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów na kadencję 2020-2024.

Autor ponad 50 publikacji, w tym publikacji w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR), jak również artykułów popularno-naukowych. Wygłosił ponad 20 referatów na międzynarodowych konferencjach naukowych, m.in. w Japonii, Szwecji, Grecji.

Odbył 6 staży zagranicznych w Vienna University of Technology oraz AIT Austrian Institute of Technology w Austrii, brał udział w międzynarodowych projektach. Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Polsce i za granicą, m.in. z Kyushu University Fukuoka w Japonii, AIT Austrian Institute of Technology i RHP-Technology GmbH w Austrii.

Jest współautorem patentu oraz recenzentem wielu manuskryptów, wykonywanych przede wszystkim na zlecenie prestiżowych czasopism z wydawnictwa Elsevier. Jego Indeks Hirscha (h-index) wynosi obecnie 12 (Scopus).

Zwolniony z Uniwersytetu Pedagogicznego 19 marca 2021 roku w trakcie procedury habilitacyjnej. Rozprawa przeciwko uczelni zakończyła się 21 września 2023 roku wyrokiem Sądu Pracy w Krakowie, wskazującym na niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Obecnie dr hab. inż. Krzysztof Bryła pracuje w Katedrze Konstrukcji Maszyn i Struktur Kompozytowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej.


Dr hab. MAGDALENA MIKOŁAJCZYK, związana z uczelnią od końca lat 80., była profesorem UP w latach 2014-2021. Autorka wielu znaczących publikacji naukowych z dziedziny myśli politycznej i teorii polityki. Współtworzyła Instytut Politologii, którego była przez kilka kadencji wicedyrektorką.

Wygrała dwukrotnie wybory na dyrektora tego Instytutu i dwukrotnie Rektor Piotr Borek odmówił jej nominacji, skądinąd mimo zapewnień składanych pracownikom, że będzie brał pod uwagę demokratyczną legitymację. Odebrano jej także możliwość kierowania Katedrą Teorii Polityki (co było jej udziałem po uzyskaniu habilitacji), łącząc ten zespół bez konsultacji z innym zespołem. Utworzona jednostka pozostawała przez ponad rok bez kierownika, mimo tego że w jej składzie było sześciu pracowników samodzielnych (nikt z nich jednak nie był akceptowany przez władze uczelni). Obecnie nie istnieje Instytut Politologii, którego pracownicy zasilają kadry  takich uczelni jak UJ, UO, UWr, UEK i in.).

Magdalena Mikołajczyk realizowała zaawansowane badania naukowe, reprezentując uczelnię na forum krajowym i międzynarodowym. Była animatorką wielu przedsięwzięć naukowych, kilkunastu konferencji, redakcji monografii, współpracując z instytucjami eksperckimi, realizowała także granty przynoszące uczelni wymierne profity (m.in. Doskonała nauka lub Wsparcie czasopism). Była organizatorką redakcji a następnie Redaktorką Naczelną „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica” (w tym czasie pismo to wychodziło regularnie jako półrocznik, indeksowany w licznych bazach i redagowany za pośrednictwem platformy OJS).

Jako członek społeczności UP była wysoce profesjonalna w zakresie prac związanych z jakością kształcenia, nie tylko promując kilkudziesięciu magistrów i licencjatów, kilku doktorów czy zdobywając wyśmienite oceny dydaktyki w ankietach studenckich. Pracowała także w komisjach ds. dydaktyki i jakości kształcenia a kreowane przez nią programy studiów zyskiwały uznanie PKA, a także ministerialne nagrody (w tym nagrodę o wartości 1 mln zł). Była i do dziś pozostaje wiceprzewodniczącą krakowskiego oddziału PTNP. Jej współpraca z mediami zaowocowała wyemitowaniem 160 audycji radiowych, w których do dziś występuje jako ekspert z zakresu nauk społecznych. Ze względu na zamiar zwolnienia z uczelni w 2021 r. dr hab. Magdalena Mikołajczyk musiała odejść. Obecnie jest zatrudniona w Instytucie Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego, pełniąc funkcję kierownika Zakładu Teorii Polityki. Za osiągnięcia naukowe za rok 2022 otrzymała nagrodę Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.


Dr NATALIA RYŁKO, związana z Uniwersytetem Pedagogicznym w Krakowie od 2004 roku. Pracowała jako asystent, a następnie jako adiunkt w Instytucie Techniki (obecnie Instytut Nauk Technicznych).

Stopień doktora dra nauk technicznych o specjalności mechanika i termomechanika materiałów kompozytowych włóknistych uzyskała na Politechnice Poznańskiej.

Prowadzi badania w obszarach dyscypliny Inżynieria Materiałowa z wykorzystaniem zaawansowanego aparatu matematycznego. Autorka/współautorka około 40 publikacji naukowych, w tym około 20 w czasopismach wysoko punktowanych (h-indeks – 9)

Była między innymi członkinią Rady Naukowej Wydziału Mat.-Fiz.-Techn. i Pełnomocniczką Dziekana Wydziału Mat.-Fiz.-Techn. ds. Interesariuszy Zewnętrznych, członkinią zespołu ds. opracowania Wniosku o utworzenie nowego kierunku studiów Inżynieria Bezpieczeństwa, członkinią zespołu opracowującego Raport Samooceny kierunku Edukacja Techniczno-Informatyczna dla PKA, członkinią zespołów przygotowujących wnioski o dofinansowanie oraz koordynatorką w 7 projektach dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Organizowała liczne międzynarodowe konferencje i kongresy: BFA (2008, 2010), ISAAC (2013), ETOPIM (2018), DIALOG (2017), warsztaty interdyscyplinarne „Strategia Doskonałości” (2019).

Otrzymała nagrody i odznaczenia:

      • Medal srebrny za długoletnią służbę
      • Medal im. Komisji Edukacji Narodowej
      • Nagroda JM Rektora UP w Krakowie za przygotowanie wniosku w konkursie na  kształcenie zamawiane (pilotaż)
      • Nagroda JM Rektora UP w Krakowie za osiągnięcia naukowe

Zwolniona z powodu „restrukturyzacji” w marcu 2021 z prawdopodobnym naruszeniem regulaminu uczelni. Jej sprawę rozstrzyga Sąd Pracy w Krakowie.

Obecnie dr Natalia Ryłko pracuje na stanowisku adiunkta w Katedrze Matematyki Stosowanej na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej.


Dr hab. NINA PODLESZAŃSKA, literaturoznawczyni, specjalistka w zakresie literatury hispanojęzycznej i iberoamerykańskiej, tłumaczka. Autorka książek i publikacji o współczesnej literaturze hispanojęzycznej. Należy do grona najważniejszych polskich badaczy z tej dziedziny. Recenzentka rozpraw doktorskich i habilitacyjnych, współorganizatorka i uczestniczka konferencji naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym oraz spotkań z twórcami hispanojęzycznymi. Współpracuje z wieloma uniwersytetami krajowymi i zagranicznymi oraz z takimi znaczącymi instytucjami kultury, jak Instytut Cervantesa w Krakowie i Festiwal Conrada. W latach 2005 – 2021 była zatrudniona w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, początkowo na stanowisku adiunkta, a od 2014 roku – na stanowisku profesora uczelni. W okresie od 2014 do 2017 r. sprawowała funkcję zastępczyni dyrektora Instytutu Neofilologii ds. filologii hiszpańskiej, pełniła także rolę opiekunki Studenckiego Koła Naukowego Hispanistów.

Nina Podleszańska cieszy się szacunkiem wśród koleżanek i kolegów za szczególną wrażliwość społeczną i zaangażowanie w sprawy środowiska akademickiego. Jest jedną z osób, dzięki którym wiosną 2021 roku w Uniwersytecie Pedagogicznym został założony Związek Zawodowy Inicjatywa Pracownicza. W październiku 2022 roku prof. Podleszańska została dyscyplinarnie zwolniona przez Rektora UP prof. Piotra Borka za organizację protestu w obronie naruszania praw pracowniczych przez władze uczelni. Jej sprawa przeciwko Uniwersytetowi Pedagogicznemu (obecnie Uniwersytet KEN) toczy się w Sądzie Pracy w Krakowie.

Obecnie prof. Nina Podleszańska pracuje w Zakładzie Filologii Hiszpańskiej w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.


dr inż. PAWEŁ KURTYKA, absolwent inżynierii materiałowej AGH oraz informatyki UP z 20-letnim doświadczeniem w pracy naukowej w zakresie wytwarzania, modyfikacji i badania właściwości użytkowych materiałów kompozytowych na osnowie metalicznej ze szczególnym uwzględnieniem zastosowania technik komputerowych i metod analizy danych. (Scopus hindex – 9 Google Scholar hindex – 10, Web of Science hindex – 9, Sumaryczny IF g. > 45 pięcioletniego IF).

Autor ok. 50 publikacji, w tym 28 publikacji indeksowanych w bazie Scopus. Kierownik, wykonawca i współwykonawca licznych projektów naukowych i badawczo-rozwojowych KBN, NCN, NCBiR, MCP, Inkubatorów Innowacyjności etc. Autor dwóch patentów: Patent PL232401 oraz PL231576. Autor programów dydaktycznych, planów studiów i kursów, recenzent artykułów, rozdziałów i monografii w czasopismach i wydawnictwach naukowych, organizator konferencji krajowych i międzynarodowych. Członek licznych komisji w uczelni, a także Senator UP w latach 2012-16. W 2005 p.o. Dyrektora Instytutu Techniki, równocześnie p.o. z-cy dyrektora.  Uzyskał liczne nagrody, m. in.:

  • 2003 – Nagroda Rektora za wyróżniającą pracę doktorską
  • 2006 – Nagroda Rektora za wyróżniającą pracę na stanowisku p.o. Dyrektora Instytutu Techniki
  • 2007 – Nagroda zespołowa Rektora za organizację Międzynarodowej Konferencji Naukowej Engineering and Education
  • 2007 – Brązowy Krzyż Zasługi
  • 2008 – Nagroda Rektora za organizację Festiwalu Nauki
  • 2009 – Nagroda Rektora za istotną poprawę warunków pracy dydaktycznej
  • 2009 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • 2010 – INTEGRALIA 2010 – nagroda za działalność na rzecz studentów z orzeczeniem o niepełnosprawności
  • 2012 – Nagroda Rektora za działalność organizacyjną i popularyzatorską w ramach Festiwalu Nauki
  • 2013 – Nagroda Rektora za działalność organizacyjną
  • 2013 – Srebrny Krzyż Zasługi
  • 2014 – Nagroda Rektora za organizację Festiwalu Nauki
  • 2016 – Nagroda Rektora za działalność organizacyjną na rzecz Uczelni
  • 2019 – Zespołowa nagroda Rektora AGH za działalność naukową
  • 2020 – Nagroda Rektora UP

Zwolniony w ramach restrukturyzacji w lutym 2021 r. Sprawa przeciwko Uniwersytetowi Pedagogicznemu o nieprawne zwolnienie toczy się w Sądzie Pracy.

Obecnie dr inż. Paweł Kurtyka pracuje w krakowskiej firmie technologicznej Innerco Sp. z o.o.

Kategorie
Mamy prawo wiedzieć

Zadziwiające unieważnienie konkursu

Przed kilkunastoma dniami, już po raz kolejny, w ogólnopolskich mediach pojawiła się informacja, stawiająca naszą Uczelnię w niezwykle negatywnym świetle. Jak zawsze, trudno nam akceptować postępującą degradację dobrego imienia naszego wspólnego Uniwersytetu. Z doniesień prasowych dowiedzieliśmy się bowiem o unieważnieniu konkursu na stanowisko asystenta w Instytucie Neofilologii, który miała wygrać związana już wcześniej z UP (w latach 2014-2022) Ewelina Pytel.

Z jej relacji wynika, że komisja konkursowa oceniła, iż kandydatka – jako jedyna – spełniła wszystkie kryteria formalne, rekomendując ją (jednogłośnie!) do pracy na wskazanym stanowisku. Ponadto rekomendacja ta została (ponownie jednogłośnie!) zaakceptowana przez Radę Instytutu. Mimo że kandydatka konkurs wygrała, Pan Rektor „nie wyraził zgody” na jej zatrudnienie, a sam konkurs został unieważniony z powodu… uchybień formalnych.

Zaistniałą, w gruncie rzeczy bezprecedensową, sytuację uważamy za niezwykle bulwersującą, a przede wszystkim krzywdzącą: zarówno dla osoby ubiegającej się o pracę w Uniwersytecie, jak i samego Uniwersytetu, który w relacjach dotyczących tej sytuacji przedstawiany jest jako instytucja skrajnie upolityczniona.

To nie pierwszy raz, kiedy z przekazów medialnych dowiadujemy się o próbach zaszkodzenia konkretnym osobom, nie tylko starającym się o zatrudnienie w UKEN, ale również bezprawnie zwolnionym, a poszukującym pracy na innych krakowskich uczelniach. Jeszcze w czerwcu 2023 roku informowaliśmy, że Rektor UEK w Krakowie przyznał w wywiadzie dla „Polityki”, iż władze naszego Uniwersytetu próbowały wywierać na niego naciski, mające na celu zablokowanie pomocy osobom zwalnianym z UP. Obie opisane przez media sprawy uznajemy za skandaliczne i niedopuszczalne w środowisku akademickim.

Pragniemy przypomnieć Rektorowi Piotrowi Borkowi, że od 2021 roku w Polsce obowiązuje nowelizacja ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tzw. Pakiet Wolności Akademickiej, który zobowiązuje rektorów do zapewniania poszanowania wolności nauczania, badań naukowych i ogłaszania ich wyników, a także – na co zwracał uwagę dotychczasowy minister edukacji i nauki – WOLNOŚCI SŁOWA oraz DEBATY AKADEMICKIEJ Z ZACHOWANIEM ZASAD PLURALIZMU ŚWIATOPOGLĄDOWEGO. Władze MEiN podkreślały, że „Pakiet Wolności Akademickiej to wyraz troski o to, aby na uczelniach zawsze dominował szacunek dla człowieka, dla prawdy, dla tradycji”. Dyskryminacji pracownika ze wzgędu na światopogląd zabrania również Kodeks pracy.

Od lat jako jedyny związek zawodowy otwarcie protestujemy przeciwko rażącemu łamaniu praw pracowników Uniwersytetu (wcześniej Pedagogicznego, dzisiaj Komisji Edukacji Narodowej), ograniczaniu wolności słowa i pluralistycznej dyskusji wewnątrz Uczelni, karaniu szykanami i zwolnieniami tych, którzy odważyli się otwarcie przeciwstawiać rujnowaniu reputacji Uniwersytetu. Mozolnie rozwijanego kapitału ludzkiego i potencjału naukowego, który został brutalnie zniszczony poprzez masowe zwolnienia oraz wymuszone odejścia wielu wspaniałych naukowców i pracowników administracji – NIKT JUŻ NIE PRZYWRÓCI.

Protestujemy nieustannie przeciwko upolitycznianiu Uniwersytetu, który z definicji powinien być instytucją pluralistyczną, wolną i otwartą na dyskusję, a przede wszystkim szanującą różnorodność poglądów. Ostrzegaliśmy, że wpychanie Uczelni w ramiona jednej opcji politycznej jest działaniem niezwykle ryzykownym (niezależnie od tego, o jaką opcję polityczną chodzi), ponieważ ministrowie się zmieniają, a uniwersytety, w szczególności o takich tradycjach, jak nasz, powinny trwać, realizując misję kształcenia przyszłych pokoleń studentów: obywateli demokratycznego państwa.

Kategorie
Informacje Mamy prawo wiedzieć

Odrabianie L4, oceny okresowe i… tradycyjne oszczerstwa

W dniu 12 października 2023 roku odbyło się spotkanie władz Uczelni z osobami pełniącymi funkcje kierownicze oraz z przedstawicielami związków zawodowych. Oto kilka informacji i uwag:

1) W trakcie spotkania władze Uczelni potwierdziły, że zajęcia, które nie odbyły się z powodu przebywania wykładowcy na L4, nie muszą być odrabiane.

Jak jednak zwracają uwagę niektórzy dyrektorzy instytutów, efekty uczenia się dla danego kursu muszą zostać w pełni zrealizowane i zweryfikowane. Na przykład wykładowczyni może w tej sytuacji zadać studentom rozdział do przeczytania, a znajomość jego treści zostanie sprawdzona w ramach egzaminu końcowego.

2) Prorektor Rogoż przyznał, że w momencie wprowadzania nowych zasad oceny okresowej nauczycieli akademickich (zarządzenie Rektora Nr R.Z.0211.22.2023 z dn. 14 marca 2023 r.) niektóre jego elementy nie były już od dawna aktualne (np. gromadzenie danych publikacyjnych w systemie Wirtualna Uczelnia). Świadczy to o jakości wewnątrzuczelnianej legislacji. (Więcej na temat skandalicznie przygotowanych zasad i arkuszy oceny usłyszą Państwo wkrótce.)

3) Rektor jednoznacznie zadeklarował, że zasady obowiązujące w jego własnym zarządzeniu traktuje wybiórczo, co – wg autorów opracowania Akademickie prawo zatrudnienia: Komentarz – jest sprzeczne z przepisami. Mimo że – zgodnie z ww. zarządzeniem – co 2 lata weryfikowany powinien być każdy nauczyciel akademicki, Rektor – w porozumieniu z dziekanami i dyrektorami instytutów – uznaniowo ograniczył tę pulę do ok. 10% wybranych arbitralnie, bez jasnych i obiektywnych kryteriów. Stosowanie rozszerzającej wykładni odnośnego zapisu w Ustawie, który mówi o przeprowadzaniu oceny pracowniczej nie rzadziej niż co cztery lata, nie ma uzasadnienia, ponieważ przyjęte przez Senat Uczelni zasady, wprowadzone w życie zarządzeniem Rektora, wiążą również samego Rektora. W innym razie ocena jest przeprowadzona niezgodnie z przedstawionymi pracownikom zasadami.

4) Rektor jednoznacznie powiązał wyznaczenie do oceny okresowej członków zarządu Inicjatywy Pracowniczej z ich działalnością związkową. Wszelkie przejawy dyskryminacji i nierównego traktowania naszego związku skrzętnie dokumentujemy.

5) Rektor z uporem powtarza kłamliwą tezę, jakoby związek powstał przede wszystkim w celu chronienia “samych siebie”. Wtóruje mu Jan Fróg, który wielokrotnie – i kłamliwie – powtarzał, że nasz sprzeciw wobec trybu przeprowadzenia ocen okresowych wynika z naszego lęku, że tej weryfikacji nie przejdziemy. Więc po kolei:

a) O wyniki oceny okresowej jesteśmy spokojni, tym bardziej, że ich rzetelność podlega ocenie sądowej. I chociaż podtrzymujemy nasze zastrzeżenia do aktualnie przeprowadzanej oceny, to – kierując się zasadą legalizmu, a nie anarchii – wszyscy członkowie naszego związku, którzy zostali wskazani do oceny pracowniczej, złożą wypełnione arkusze oceny w wyznaczonym terminie. A w przypadku otrzymania ocen negatywnych będziemy korzystać z przysługujących nam procedur odwoławczych wewnątrz- i zewnątrzuczelnianych. Prosimy zatem wszystkich, którzy znajdą się w takiej sytuacji, o pilny kontakt z Prezydium związku. Jednocześnie podkreślamy, że nie ma naszej zgody na kolesiowskie układy w Uczelni (“Iksowi jednak nie zrobimy oceny, bo by jej nie przeszedł”) oraz kierowanie się osobistymi lub ideologicznymi pobudkami przy wyznaczaniu pracowników do weryfikacji.

b) W odniesieniu do kąśliwej uwagi Rektora dotyczącej poziomu naukowego członkiń i członków naszego związku, to chcielibyśmy z dumą zakomunikować, że prof. Ewa Młynarczyk, wiceprzewodnicząca Prezydium, właśnie otrzymała nominację profesorską, której serdecznie gratulujemy!

c) Osoby, które Inicjatywę Pracowniczą w UP zakładały i które aktywnie w niej działają, miały na Uczelni “dobry żywot”, były dobrze oceniane i pełniły ważne funkcje. Kiedy jednak stanęły w obronie niesprawiedliwie traktowanych pracowników i pracowniczek oraz w obronie podstawowych zasad akademickich i etycznych, stały się one – w niektórych przypadkach dosłownie z dnia na dzień – “pariasami” Uczelni: są zwalniane lub zmuszane do odejścia, pozbawiane funkcji, straszone i dyskryminowane. I taka jest oczywista chronologia wydarzeń, co bardzo łatwo udowodnić. Po raz kolejny kategorycznie wzywamy wszystkie osoby do niewygłaszania kłamliwych oszczerstw, które godzą w dobre imię KM OZZ Inicjatywa Pracownicza.

d) Z satysfakcją odnotowujemy, że jedno z kłamliwych oskarżeń przeciwko nam zostało ostatnio obalone wyrokiem sądu. Zarówno Jan Fróg, jak i Rektor, wielokrotnie podważali naszą wiarygodność, zarzucając nam deklarowanie zawyżonej liczby członków. Sądy działają zatrważająco powolnie, jednak nareszcie mamy pierwsze postanowienie, który w 100% potwierdziło naszą liczebność. I będzie tak ze wszystkim, co kwestionują nasi przeciwnicy, bowiem jesteśmy legalistami (a nie anarchistami, jak twierdzi Rektor), a przede wszystkim jesteśmy uczciwymi ludźmi.

 

* * *
Dla zainteresowanych szczegółowym przebiegiem czwartkowego spotkania z władzami Uczelni poniżej przedstawiamy skrót odpowiedzi na pytania zadane  przez przewodniczącego KM OZZ Inicjatywa Pracownicza, prof. Piotra Trojańskiego.

1. Przewodniczący Piotr Trojański zgłasza uwagi do arkusza oceny pracowniczej i zwraca uwagę że jego niedostosowanie do dwuletniego okresu oceny oraz występujące w nim nieścisłości rodzą komplikacje w jej wypełnianiu, ponieważ brakuje wytycznych, jak należy rozumieć poszczególne zapisy oraz przeliczać punkty w sytuacji oceny śródokresowej (2-letniej lub krótszej). Mówi o znajdujących się w arkuszu oceny nieaktualnych wytycznych dotyczących źródła pobierania danych publikacyjnych i zwraca uwagę na możliwość zakwestionowania na tej podstawie całej oceny pracowniczej. Dodatkowo wskazuje, że niedostosowanie ankiety może być podstawą do odwołania się od jej wyników przez pracownika. W związku z tym zgłasza wniosek o wstrzymanie oceny pracowniczej do czasu uzyskania odpowiedzi z Ministerstwa Edukacji i Nauki na złożony przez Inicjatywę Pracowniczą wniosek o unieważnienie problematycznego zarządzenia wprowadzającego ocenę pracowniczą.

Odpowiedź Rektora Piotra Borka: „Państwo ze swoim związkiem próbujecie mnie wmanewrować w wykorzystywanie kwestionariuszy czy ankiet sprzed wielu lat, próbując kwestionować to, co ustalił senat wcześniejszy oraz poprzedni rektor. Nie dam się wmanewrować! Obowiązującym aktem prawnym są te arkusze, które rzeczywiście w marcu zostały przypomniane, wywieszone, a zatwierdzone dużo, dużo wcześniej – mówimy o latach 2019-2020.* Jeśli dojdzie do tego, że sprawa będzie rozpatrywana na drodze legislacyjnej, prawnej, pawno-sądowej, to ja przyjmuję to do wiadomości i tak jak pozostałe sfery państwa działalności. OK. Współpracujemy w cudzysłowie już drugi, trzeci rok, jestem odporny na te różne kąśliwości”.  

Odpowiedź tę uzupełnił Prorektor Michał Rogoż, który zapewnił, że arkusz oceny pracowniczej można łatwo dostosować do okresy dwuletniego oceny poprzez dokonanie stosownych przeliczeń algorytmu (dzielną podzielić przez dwa), a listę publikacji można wydrukować ze znajdującego się na stronie Biblioteki Głównej UP wykazu publikacji pracowników.**

2. Przewodniczący Piotr Trojański zwraca uwagę, że w załączniku nr 10 do Zarządzenia Rektora z 14 marca, który określa zasady przeprowadzania oceny pracowniczej, jest zapis, że ocena okresowa wszystkich nauczycieli akademickich dokonywana jest co dwa lata. Tymczasem rektor, w porozumieniu z dziekanami, zdecydował o poddaniu ocenie 10% pracowników wybranych na podstawie nieznanych kryteriów, które wydają się pozamerytoryczne. Nadmienia, że na liście osób do oceny znalazło się troje członków Prezydium Inicjatywy Pracowniczej, spośród których jedna została wycofana po interwencji dyrektora instytutu. Dodatkowo wśród wskazanych do oceny są osoby, których termin z mocy ustawy powinien być przedłużony o okres przebywania na urlopie dla poratowania zdrowia. Dlatego prosi o ustosunkowanie się do tej sytuacji i przedstawienia kryteriów wytypowania pracowników do oceny.

Odpowiedź Rektora Piotr Borka: „Jak chodzi o kwestie typowania rozmawiałem w gronie dziekańskim, ale też z częścią dyrektorów i proszę Państwa to jest tak: jeśli ja się powołuję na ustawę i rektor ma prawo dokonywania tej oceny (ja to traktuję nie z zaskoczenia, ale powiedzmy śródokresowa, raz w roku, bo mamy też takie przypadki, że dyrektorzy wnoszą by ponawiać te oceny), pan proponuje co dwa lata by oceniany był każdy, powołuję się na ustawę, w porozumieniu z dziekanami uznałem, że przyjmiemy wytypowanie osób przez dyrektorów, a ja z mocy ustawy kilka, kilkanaście osób dołożyłem, na podstawie – nie wiem – wyników z poprzedniej ewaluacji. Pan mówi o dokuczaniu członkom Inicjatywy. Przecież Wy mnie recenzujecie i oceniacie co tydzień, co dzień, co dwa tygodnie, a pan kwestionuje moje prawo do wytypowania powiedzmy dwóch osób ze stuosobowego – jak pan powiedział – związku do oceny. No przecież to jest niepoważne! Jeśli się oceniamy, to ja przedstawiłem w ciągu tej pierwszej godziny osiągnięcia naszego zespołu we wszystkich aspektach. Do tej pory nie zrobiliście Państwo z mojego punktu widzenia, czyli osoby odpowiedzialnej za zarządzanie uniwersytetem, nic pożytecznego. Udawanie, że się nie anarchizuje, mówi się o sprawiedliwości, prawie itd., w Państwa przypadku jest nonsensem. I mam nadzieję, że to grono kierownicze, dyrektorskie doskonale wie. Macie to zresztą zdefiniowane: profil syndykalno-anarchistyczny. Nie ma co udawać, no jest się w takim akurat profilu działalności. Niekonstruktywnym. To, że powołaliście związek, żeby chronić przede wszystkim siebie, a dalej pozorować, że dbacie o dobro pozostałych członków, też dla wielu osób jest oczywiste. I mówimy jak jest. Przynajmniej z naszej perspektywy tak to wygląda. I kończę temat oceny. Zostajemy w tym momencie na tym około 10%. Możemy w przyszłym roku wrócić do rozmowy, jeśli Państwo dyrektorzy, szefowie dyscyplin, dziekani uznają. I proszę Państwa z dbałością o wynik końcowej ewaluacji, bo o to nam chodzi, podejrzewam, że związkom zawodowym też, bo państwo [do Inicjatywy Pracowniczej] o tym też pisaliście, żeby dbać o jakość kształcenia, żeby dbać o poziom naukowy, ja to rozumiem, jesteście wzorcem. I tego się trzymamy. Tak, to Państwo wnioskowali, żeby oceniać i sprawdzać jakość nauki! I osiągnięć, sukcesów. Więc ja wykonuję też te prośby czy zalecenia.*** A że akurat tam jest pan profesor w tej grupie, no tak się złożyło. Korzystam ze swojego ustawowego prawa, tak jak pan korzysta z prawa do krytykowania mnie, czy szkalowania w niektórych pismach, pomawiania, insynuowania. Ma pan to na koncie. Ale już nie będę analizował treści państwa pism, bo każdy może się z nimi zapoznać i porozmawiać, co tam jest wydumanego lub insynuowanego”.

3. Pytanie Przewodniczącego Piotra Trojańskiego o stanowisko władz Uczelni ws. konieczności odrabiania zajęć dydaktycznych, które nie odbywają się z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim L4 lub opiece nad chorym dzieckiem. Wskazuje, że zmuszanie pracowników do tego jest niezgodne ze prawem, co jasno stwierdziła Państwowa Inspekcja Pracy w marcu 2022 r. po przeprowadzonej w UP kontroli. Dodatkowo argumentuje, że od pracownika, którego wynagrodzenie z powodu choroby jest pomniejszone o 20%, nie można wymagać dodatkowej pracy. Odrabianie zajęć w innym terminie może odbywać się tylko za zgodą pracownika i powinno być dodatkowo wynagradzane, np. w formie nadgodzin.

Odpowiedź Prorektora Roberta Stawarza: W takim razie nie ma potrzeby odrabiania takich zajęć, jeśli takie przypadki są, prosimy o konkretne nazwiska, żebyśmy mogli z dyrektorami wyjaśnić tę sprawę.

4. Pytanie Przewodniczącego Piotr Trojańskiego o Regulamin premiowania pracowników UP, który pochodzi z 1999 roku. Wskazuje, że w marcu 2022 r. PIP poprosiła władze uczelni o aktualizację regulaminu. Od roku jednak nic się nie wydarzyło w tej kwestii. Tymczasem luki w regulaminie powodują patologie w przyznawaniu premii pracownikom. Na dowód podał sytuację panującą w Rektorskiej Komisji ds. Pracowników Naukowo-Technicznych i Inżynieryjno-Technicznych, która w ogóle się nie zbiera, gdzie zaocznie opiniowane są wnioski o podwyższenie premii na podstawie upoważnień przekazanych przez jej członków Przewodniczącemu komisji. Sytuację tę wykorzystuje jeden z członków komisji, który od lat otrzymuje dodatkową premię co miesiąc na podstawie identycznie brzmiącego wniosku. Wątpliwości natury etycznej budzi zasadność przyznawania mu comiesięcznej premii (w tym również w okresie wakacyjnym) za czynności, których nie można zweryfikować. Proceder ten utrzymuje się od wielu lat i koszty premii sięgają już kilkudziesięciu tysięcy złotych. Tolerowanie tego faktu przez władze Uczelni może narazić je na oskarżenie o niegospodarność lub naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Dlatego prosi Rektora o zajęcie się sprawą.

Odpowiedź Rektora Piotra Borka: „Rzeczywiście PIP stwierdziła, że wypadałoby zmodernizować ten regulamin, natomiast niczego nie narzuciła oraz nie stwierdziła, że te zapisy są złe, tylko żeby może je ujednolicić, przeprofilować, nie padły konkretne sugestie, zarządzenia. Ale jak najbardziej sugestie te przekażę. Nie wiem jak pracuje ta komisja, dowiedziałem się od pana Kanclerza, że szefem jest, przewodniczącym jest dr Tomasz Łaciak i może rzeczywiście zostały tam złożone takie pełnomocnictwa, ale mam ważniejsze rzeczy na głowie”.

______________
* Fakty: Komunikat Prorektora ds. Nauki Nr RN.K.0211.1.2019 z dn. 30 grudnia 2019 informował, że “w Intranecie w zakładce o nazwie OCENA NAUCZYCIELI AKADEMICKICH zostały zamieszczone nowe arkusze oceny, zatwierdzone przez Senat UP”. Nie zostały wówczas opublikowane zasady i kryteria oceny okresowej. Te zostały podane do wiadomości  zarządzeniem Rektora Nr R.Z.0211.22.2023 z dn. 14 marca 2023 r.

** Informacja taka jest sprzeczna z arkuszami oraz zasadami oceny i nie została w żaden sposób zakomunikowana pracownikom, zwłaszcza tam, gdzie powinna się znaleźć, czyli w zarządzeniu Rektora Nr R.Z.0211.22.2023 z dn. 14 marca 2023 r.

*** Skoro IP jest związkiem anarchistycznym i niekonstruktywnym, to dlaczego domagała się przeprowadzenia ocen, Panie Rektorze? Oczywiście, że się domagała: ocen przeprowadzonych rzetelnie, uczciwie, zgodnie z przepisami i właściwym celem (podnoszenie jakości naukowej UKEN). 

Kategorie
Mamy prawo wiedzieć

Premie, dodatki, apanaże

W tym poście opiszemy, jak funkcjonuje Rektorska Komisja ds. Pracowników Naukowo-Technicznych i Inżynieryjno-Technicznych i dlaczego przewodniczący największego związku zawodowego w UP otrzymuje co miesiąc premię w wysokości ok. 600-650 zł.

Odkąd w rzeczonej komisji zasiada przedstawiciel IP, wielokrotnie zgłaszaliśmy jej przewodniczącemu oraz Rektorowi poważne zastrzeżenia dotyczące jej funkcjonowania. Oczywiście bezskutecznie.

W Uczelni nie wprowadzono osobnego regulaminu prac Rektorskiej Komisji ds. Pracowników Naukowo-Technicznych i Inżynieryjno-Technicznych. Należy zatem załozyć, że komisję tę obowiązują ogólne zasady działania organów kolegialnych Uczelni, opisanych w zał. nr 3 do Statutu:

– organy kolegialne obradują na posiedzeniach zwyczajnych i nadzwyczajnych (punkt 2);
– organ kolegialny podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej (punkt 28);
– zwołania posiedzenia zwyczajnego organu kolegialnego dokonuje przewodniczący danego organu z własnej inicjatywy lub na wniosek wskazanych w Statucie uprawnionych podmiotów przez wysłanie do wszystkich członków tego organu oraz osób stale biorących udział w jego posiedzeniach z głosem doradczym imiennych zawiadomień, określających dokładny termin i miejsce posiedzenia oraz projekt porządku obrad (punkt 11);
– o zwołaniu posiedzenia należy poinformować członków organu kolegialnego nie później niż na tydzień przed terminem posiedzenia (punkt 12)
– do podjęcia uchwały organu kolegialnego konieczna jest obecność co najmniej połowy ogólnej liczby uprawnionych do głosowania członków tego organu (punkt 27).

Jest jeszcze drugi dokument, na który powołuje się przewodniczący komisji, dr Tomasz Łaciak, oraz Rektor. Jest to Regulamin premiowania pracowników Uczelni niebędących nauczycielami akademickimi wprowadzony zarządzeniem rektora z 1999 r. Regulamin ten jest obarczony poważnymi błędami prawnymi: jako podstawę prawną wymienia nieobowiązujące już od wielu lat ustawy oraz posługuje się nieaktualną nazwą “Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie”. Nasze pismo w tej sprawie Rektor zignorował, podobnie zresztą jak kilkadziesiąt innych pism od początku naszej działalności. (Nota bene możemy się domyślać, skąd bierze się lekceważenie IP UP przez władze Uczelni: jak Rektor zeznał niedawno w sądzie, nigdy nie uznawał Inicjatywy za “prawdziwy” czy pełnoprawny związek zawodowy, bowiem jego zdaniem powstał on w celu ustanowienia ochrony związkowej dla kilku osób — skądinąd już dawno zwolnionych i walczących o swoje prawa w sądzie pracy — oraz w celu krytykowania jego osoby.) W korespondencji z Państwową Inspekcją Pracy Rektor zobowiązał się jednak do przygotowania propozycji zaktualizowanych zasad przyznawania premii pracownikom niebędącym nauczycielami akademickimi. Do tej pory nic nam o takich propozycjach nie wiadomo.

A teraz opiszemy, jak to wygląda w praktyce. Wszyscy członkowie komisji z wyjątkiem przedstawiciela IP upoważnili przewodniczącego, dr. Łaciaka, do “podejmowania decyzji przy rozpatrywaniu wniosków premiowych”. Mamy poważne wątpliwości, czy upoważnienie to jest skuteczne z prawnego punktu widzenia: zgodnie z wyżej wspomnianym Regulaminem komisja (kolegialnie) opiniuje wnioski, a nie podejmuje decyzje. Przewodniczący Łaciak nie zwołuje comiesięcznych posiedzeń, zgodnie z terminarzem wpływających co miesiąc wniosków. Zamiast tego informuje on członków komisji — z jedno- lub dwudniowym wyprzedzeniem — o możliwości zapoznania się z wnioskami i wyrażenia opinii. Jest to niezgodne zarówno ze Statutem, jak i z Regulaminem: opinię wyraża komisja (organ kolegialny), a nie poszczególni członkowie. Jednak przewodniczący regularnie ignoruje wniosek przedstawiciela IP o zarządzenie głosowania, w którym przewodniczący dysponowałby 6 głosami (w tym również głosem osoby, której premia przyznawana jest regularnie co miesiąc), a przedstawiciel IP jednym głosem.

Wszystkie dobrze uzasadnione wnioski o premię IP opiniuje pozytywnie. Natomiast jest jeden wniosek, który wpływa co miesiąc w identycznej formie: p/o dyrektora odnośnego instytutu wnioskuje o dodatkową premię dla pracownika za pomoc przy “przygotowaniu nowych testów (standardyzacja testów) na zajęcia dydaktyczne”, co ma być pracą wykonaną poza zakresem (w domyśle: służbowych) czynności. Nie wiadomo:
– na czym dokładnie polega “przygotowanie testów” (tworzenie? kserowanie?);
– czy pracownik ma odpowiednie kwalifikacje do standardyzacji testów;
– czy praca wykonywana jest co miesiąc;
– ile czasu zajmuje ta czynność średnio w danym miesiącu;
– dlaczego nie wchodzi to w zakres obowiązków służbowych pracownika, skoro część jego etatu to praca na stanowisku technicznym.

Powtórzmy: miesiąc w miesiąc identyczny wniosek. W rezultacie osoba ta otrzymuje co miesiąc ok. 600-650 zł premii uznaniowej, a być może więcej w związku z ostatnimi zmianami w regulaminie płac.

Z ogólnie dostępnych informacji szacujemy, że pensja owego pracownika jest bardzo zbliżona do pensji tytularnego profesora zatrudnieniego w Uczelni. Jednocześnie jest znacznie wyższa od pensji profesora UP. Zakładamy, że pracownik ów może otrzymywać jeszcze inne dodatki czy nagrody, o których nam nie wiadomo. Ponadto, w przestrzeni publicznej pojawiają się poważne zarzuty ze strony innego ważnego członka tej samej organizacji związkowej dotyczące przywłaszczania funduszy związkowych, no ale to już jest sprawa dla prokuratury.

Fakt, że osoba, której dotyczy niniejszy wpis, jest jednocześnie przewodniczącym jednego ze związków zawodowych działających w Uczelni, uprawdopodabnia twierdzenie, że jest to przykład istniejącej w UP korupcji, ale temu tematowi poświęcimy osobny tekst.