W ostatnich miesiącach obserwujemy w Uniwersytecie Pedagogicznym prawdziwy „wysyp” nagród za działalność naukową, dydaktyczną, organizacyjną, przyznawanych przez Rektora, prof. Piotra Borka. Nie kwestionując zasług wielu pracowników uniwersytetu i ich pracy na rzecz uczelni, ani też rektorskiego prawa do wyboru osób nagradzanych, chcemy zwrócić uwagę na etyczny wymiar owych nagród. Wśród nagrodzonych za działalność organizacyjną znaleźli się senatorzy, dziekani, przewodniczący rad dyscyplin, redaktorzy i członkowie redakcji wiodących czasopism, a także przedstawiciele administracji, którzy okazali pomoc władzom uczelni w trwających nieprzerwanie od trzech lat tzw. działaniach restrukturyzacyjnych. Jest rzeczą żenującą, że nagrodę przyznaje się za samo uczestniczenie w różnorakich gremiach, co przecież wynika z obowiązku i roli społecznej, za sprawowanie funkcji, za którą pobiera się dodatkowe wynagrodzenie, w dodatku w trakcie kadencji. Czy zwykła ludzka przyzwoitość nie nakazuje, by nie odbierać takiej nagrody?
Gwoli sprawiedliwości warto się także zastanowić, kogo brakuje wśród osób nagrodzonych, choć w równym, a może i w większym stopniu na tę nagrodę zasłużył.
Ze smutkiem przyznać trzeba, że w aspekcie etycznym sens nagród Rektora Uniwersytetu Pedagogicznego został wypaczony, sama zaś nagroda stała się jedynie gestem wyborczym.
A wybory nowych władz rektorskich tuż-tuż…